Oscylator stochastyczny (Stochastic) – jeden z najpopularniejszych oscylatorów, stosowanych w analizie technicznej. Najpopularniejszy sposób jego zastosowania opisuje między innymi Wikipedia, której opis wskaźnika pojawia się czołówce wyników wyszukiwania. Sprawdźmy jak w testach historycznych wskaźnik sprawdzał się na polskich akcjach.
Oscylator stochastyczny według Wikipedii
Stochastic bazuje na 2 liniach – %K i %D oscylujących w skali od 0 do 100. Podobnie jak w przypadku RSI, wartości skrajne wyznaczane są poziomami 80 i 20. Wikipedia podaje, że sygnał sprzedaży pojawia się wówczas, gdy szybsza linia %K przecina wolniejszą linię %D powyżej poziomu 80, a sygnał kupna pojawia się wówczas, gdy linia %K przecina linię %D od dołu, tzn. poniżej poziomu 20.
Stochastic występuje w wariancie szybkim oraz wolnym. Na popularnych witrynach można przeczytać, że lepiej się sprawdza ten drugi. W aplikacjach do analizy technicznej najczęściej spotyka się ustawienia 14/3/3 (%D) oraz 14/3 (%K) – te wezmą udział w testach.
Założenia testów
Interwał: dzienny (kursy zamknięcia)
Zakres czasowy: 2000 – 2017
Akcje: WIG20, mWIG40, sWIG80 (stan indeksów na 30.04.2017)
Liczba testów: 140 (1 spółka = 1 test)
Prowizja: 0,38%
Sygnał kupna: linia %K przecina linię %D od dołu poniżej poziomu 20
Sygnał sprzedaży: linia %K przecina linię%D od góry powyżej poziomu 80
Pozycje krótkie: nie były otwierane
Benchmark: prosta stopa zwrotu „kup i trzymaj” (dzień początkowy 04.01.2000, dzień końcowy 19.06.2017)
Uwaga: W analizie wzięły udział spółki, które były notowane na GPW na dzień 30.04.2017. Spółki, który były notowane w okresie testów, lecz już nie są, nie zostały uwzględnione. Zatem obraz wyłaniający się z analiz jest do pewnego stopnia zniekształcony. Polecam traktować je jedynie jako zachętę do dalszych, głębszych analiz.
WIG20
Stochastic uzyskał dodatnią stopę zwrotu w połowie przypadków. Pierwsze wrażenie może być przynajmniej neutralne, lecz warto zerknąć na porównanie z benchmarkiem.
Stochastic w porównaniu z benchmarkiem wypadł bardzo słabo – benchmark został pokonany tylko jednokrotnie (PGE).
mWIG40
Oscylator stochastyczny uzyskał dodatnią stopę zwrotu w co trzecim przypadku.
Podobnie jak w przypadku WIG20, rezultaty są bardzo słabe. Benchmark został pokonany jedynie w trzech przypadkach (Bogdanka, Getinoble, Pkpcargo).
sWIG80
Tym razem wynik powyżej zera został uzyskany w nieco mniej niż w połowie przypadków.
Podobnie jak wcześniej, pokonanie benchmarku okazało się bardzo trudne – udało się jedynie w co dziesiątym przypadku.
Podsumowanie
Rozkład stóp zwrotu na pierwszy rzut oka mógł wydawać się przynajmniej neutralny. Jednak wyniki względem benchmarków były bardzo słabe – dużo więcej udałoby się zarobić nie robiąc nic, tylko trzymając akcje.
Większość osób korzysta ze wskaźników wykorzystując popularne interpretacje oraz pozostawiając domyślne ustawienia w aplikacjach analizy technicznej. Powyższa analiza pokazuje, że przed dodaniem jakiegoś wskaźnika do swojego warsztatu, warto najpierw go przetestować.
