Gdzie kupić ETF? 5 wariantów do rozważenia

UWAGA! Jest już dostępna zaktualizowana wersja poniższego wpisu – zapraszam do lektury GDZIE KUPIĆ ETF – STYCZEŃ 2021.

Fundusze ETF są coraz bardziej dostępne dla polskich inwestorów. Stopniowo przybywa ETF-ów notowanych na polskiej giełdzie. W ofercie polskich i zagranicznych domów maklerskich dostępne są również ETF-y zagraniczne. Jak wybrać kanał, przez który nabywamy ETF-y? Dużo zależy od Twojej strategii inwestycyjnej (częstotliwość transakcji) oraz wielkości kapitału. Według mnie warto wyróżnić 5 przypadków, spośród których każdy ma swoje zalety i wady:

1. ETF-y na GPW przez polskie domy maklerskie
2. ETF-y zagraniczne (europejskie) przez polskie domy maklerskie
3. ETF-y zagraniczne (europejskie) przez zagranicznych brokerów
4. ETF-y amerykańskie przez brokerów zagranicznych
5. Robo-advisory w oparciu o ETF

 1. ETF-y na GPW przez polskie domy maklerskie

Zdecydowanie najprostszym pomysłem na inwestowanie w ETF-y jest skorzystanie z tych, które są notowane na GPW. Od dłuższego czasu dostępne były ETF-y firmy Lyxor, a od 2019 roku dostępne są również polskie ETF-y powstałe przy współpracy Beta Securities i AgioFunds.

Szerokość oferty ETF. Obecnie dostępne fundusze operują głównie na rynku polskim. Obaj emitenci oferują ETF-y pokrywające indeks dużych spółek WIG20TR. Ponadto Beta ma swojej palecie ETF na mWIG40TR, a także WIG20short oraz WIG20lev.

Jeżeli chodzi o ekspozycję na zagranicę, dostępne są ETF-y Lyxora na DAX i S&P500. Nie są one zabezpieczone przed zmianą kursu walutowego. Od jakiegoś czasu Beta Securities zapowiada, że jeszcze w tym roku dostępne będą dwa ETF-y z ekspozycją na rynki zagraniczne i cały czas myślą o kolejnych. W przeciwieństwie do Lyxora ich fundusze mają chronić przed ryzykiem walutowym.

Ograniczona szerokość oferty ETF na GPW to zdecydowanie największa wada tego pomysłu na inwestowanie w ETF. W czołowych domach maklerskich liczba dostępnych ETF to przeważnie ok. 200, a w zagranicznych jeszcze więcej. Dodatkowo przydałyby się przynajmniej jakieś instrumenty na rynki rozwijające się oraz na rynek obligacji. Gdyby oferta ETF na GPW była zbliżona do tego co oferuje inPZU, myślę że dla 80% inwestorów taka oferta byłaby wystarczająca. Póki co część dłużną można próbować wypełnić obligacjami skarbowymi lub innymi dostępnymi na Catalyst. Chociaż dla wysublimowanych strategii inwestycyjnych taki zakres oferty z pewnością byłby za mały.

Niemniej jednak już sama ekspozycja na S&P500 jest bardzo atrakcyjna. S&P500 jest dość silnie skorelowany z indeksem MSCI World, więc ten jeden indeks w dużym stopniu daje nam ekspozycję na rynki rozwinięte. Na tym indeksie można już oprzeć najprostszą, pasywną strategię inwestowania globalnego.

Jeżeli chodzi o ETF-y na polskie indeksy, widzę dla nich miejsce w portfelu pasywnym, ale jedynie w małym stopniu – taki portfel powinien być zdecydowanie bardziej zdywersyfikowany geograficznie. Zwolennikom inwestowania aktywnego, zwłaszcza podążających za średnio- lub długoterminowymi trendami, chciałbym zwrócić szczególną uwagę na ETF na mWIG40TR, . Jakiś czas temu testowałem jak historycznie sprawdzały się takie proste narzędzia jak średnia ruchoma czy MACD. Okazało się, że indeksy małych i średnich spółek zdecydowanie lepiej nadawały się do strategii je wykorzystująych. Do inwestowania aktywnego zapewne stworzone zostały WIG20lev i WIG20 short, chociaż ja akurat do tej pory ich nie wykorzystywałem.

Opłaty za zarządzanie. Opłaty za zarządzanie wynoszą średnio ok. 0,5%. Najniższe opłaty za zarządzanie występują w przypadku ETF-ów na DAX i S&P500, a najwyższe w przypadku WIG20lev i WIG20short – 1%. Opłaty za zarządzanie na rynkach zagranicznych przeważnie są niższe – ok. 0,25%. Ta różnica jednak wydaje się niewielka. Co więcej, pomimo tej różnicy, dla osób z małym kapitałem ETF-y zagraniczne raczej nie byłyby opłacalną alternatywą. Ale o tym później.

Prowizje maklerskie. Standardowa prowizja maklerska (Internetowa) od obrotu ETF-ami w polskim domach maklerskich wynosi 0,39%. Nie jest to zbyt niska stawka, natomiast domy maklerskie często oferują stawki promocyjne. Aktualnie (do końca 2020) ETF-y można kupować ETF przez BM ING z prowizją 0,1%. DM BPS od dłuższego czasu ma bardzo atrakcyjna stawkę 0,13%. Nieco wyższą, aktualnie, ma DM BOŚ – 0,25%. Ponadto na atrakcyjne stawki prowizyjne mogą liczyć np. członkowie SII. Mam nadzieję, że za jakiś czas również członkowie mojej społeczności będą mogli liczyć na atrakcyjne stawki prowizji maklerskiej.

Niezwykle ważne jest to, że minimalne wartości prowizji są bardzo niskie: 3-5 zł. To powoduje, że ETF-y na GPW są dostępne dla osób z bardzo niskim kapitałem. Można zaczynać mając w kieszeni 1000-2000 zł. W przypadku ETF-ów zagranicznych środki do inwestowania muszą być dużo wyższe, bo w przeciwnym razie rzeczywisty stawki prowizji będą bardzo wysokie (za sprawą dużo wyższych minimalnych wartości prowizji).

Prostota. Aby inwestować w ETF-y na GPW wystarczy posiadać “zwykły” rachunek maklerski. Wiele osób z pewnością już go posiada.

• Cały serwis odbywa się w języku polskim, nie trzeba znać nawet angielskiego
• Na rynku dostępnych jest wiele domów maklerskich o ugruntowanej pozycji – po których można oczekiwać, że będą grały fair, bo na swoją reputację pracowały długo
• Korzystając z polskich domów maklerskich obowiązuje nas polskie prawo, więc wszelkie ewentualne spory rozwiązywane są lokalnie
• Rozliczenie podatkowe jest bardzo proste – otrzymujemy PIT8C, który uwzględnia wszystko co potrzebujemy do rozliczenia z fiskusem
• Wszelkie rozliczenia odbywają się w PLN

IKE/IKZE. Wiele domów maklerskich oferuje rachunek maklerskich w formie IKE/IKZE, dzięki czemu można dodatkowo optymalizować podatki.

Płynność. Płynność funduszy ETF na GPW jest niewielka. To powoduje, że pojawia się ryzyko zakupu z premią do NAV (przepłacenia przy zakupie) lub sprzedaży sprzedaży z dyskontem do NAV. Niedawno miał miejsce przynajmniej jeden taki przypadek – ktoś chciał kupić na zamknięciu używając zlecenia PKC, kiedy w arkuszu nie było już zleceń animatora rynku. Inwestując w ETF-y na GPW najlepiej wykorzystywać zlecenia z limitem ceny a transakcji dokonywać w trakcie sesji (a nie na fixingu).

Dla kogo? Inwestowanie w ETF-y na GPW wydaje się idealnym rozwiązaniem dla osób:

• chcących inwestować pasywnie, stosujących proste strategie typu buy-and-hold
• z małym kapitałem
• z długim horyzontem inwestycyjnym

Jeżeli oferta funduszy ETF będzie porównywalna z paleta funduszy dostępnych w ramach inPZU, moim zdaniem zaspokoi ona oczekiwania 80% drobnych inwestorów.

2. ETF-y zagraniczne (europejskie) przez polskie domy maklerskie

Szerokość oferty ETF. Polskie domy maklerskie coraz częściej oferują też dostęp do ETF-ów zagranicznych, co pozwala na dużo większą swobodę budowy strategii i dywersyfikacji portfela.

• Oferta ETF jest dużo większa – w DM przeważnie dostępne jest przynajmniej ok. 200 instrumentów.
• Głównymi rynkami, na których można handlować są Frankfurt, Londyn, Amsterdam i Paryż
• Opłaty za zarządzanie są niższe niż w przypadku polskich ETF na GPW
• Stawki prowizji maklerskich są porównywalne do GPW, jednak minimalne wartości prowizji są dużo wyższe, co wymusza większy próg wejścia
• Stawki prowizji różnią się w zależności od rynków – stawki w tabelach odnoszą się do rynku niemieckiego
• Rozliczenie podatkowe – PIT8C

Prowizje maklerskie. Oferta polskich domów maklerskich różni się pod względem stawek oraz minimalnych wartości prowizji.

• Zakładając transakcje do 3000 EUR, najkorzystniejsze oferty mają aktualnie DM mBank i DM BOŚ. Aktualnie tańszy jest mBank, ale oba domy maklerskie mocno konkurują ze sobą i w przyszłości ich oferta może być porównywalna (jak to już w przeszłości bywało)
• Zakładając transakcje od 4000 EUR, najkorzystniej wypada XTB

Próg wejścia. Stawki prowizji są często porównywalne do obowiązujących na GPW, jednak minimalne wartości prowizji są dużo wyższe, co powoduje, że próg wejścia jest dużo wyższy.

• Zakładając niskie kwoty transakcyjne rzeczywiste prowizje maklerskie są bardzo wysokie, a w niektórych przypadkach wręcz horrendalne
• W przypadku transakcji o wartości 200 EUR prowizje u najtańszych brokerów są ok. 10 razy wyższe niż na GPW
• Aby prowizje nie były przesadnie odczuwalne inwestycje lepiej zaczynać z kwotą przynajmniej 2 000 EUR (BOŚ, mBank). W przypadku droższych brokerów kwota ta będzie jeszcze wyższa. Oczywiście możliwości dywersyfikacji są wówczas bardzo ograniczone.

Rozliczenie podatkowe. Inwestując w zagraniczne ETF-y trzeba rozliczyć podatki.

• Zyskowne transakcje bardzo łatwo rozliczymy na podstawie PIT8C, który otrzymamy domu maklerskiego.
• Podatek u źródła. Na poszczególnych rynkach obowiązują różne stawki podatku u źródła, którym objęte są dywidendy wpływające do funduszy ETF (można je sprawdzić w raporcie Deloitte “Withholding Tax Rates” lub czasem na stronach domów maklerskich.

IKE/IKZE. Aktualnie DM BOŚ i DM mBank oferują rynki zagraniczne w ramach IKE/IKZE, a BM Santander pracuje nad wdrożeniem tej opcji. Możliwość optymalizacji podatkowej dzięki IKE/IKZE to duży atut wobec brokerów zagranicznych.

• Szczególnie opłacalne jest inwestowanie w ETF-y na rynku brytyjskim ze względu na brak podatku u źródła (dywidendy wpływające do funduszu ETF są wolne od podatku).
• IKE powinno być lepszy pomysłem niż IKZE ze względu na ustawowe ograniczenia wpłat w IKZE, co ma znaczenie w kontekście progu wejścia (minimalnych kwot, którymi się opłaca operować).

Warunki prowadzenia konta. Tabele opłat co do zasady nie przewidują opłaty za otwarcie i prowadzenie rachunku, natomiast czasem pojawia się wymóg dokonania wpłaty na rachunek. Przykładowo, otwierając rachunek w DM BOŚ, trzeba dokonać wpłaty 1000 zł w ciągu 7 dni od otwarcia rachunku

Ryzyko walutowe. Inwestując w instrumenty zagraniczne pojawia się ryzyko walutowe. Nie ma instrumentów zabezpieczonych przed zmianą kursu walutowego. Na GPW obecnie również nie, ale w przyszłości – jak wspomniałem – mają się pojawić.

Niektórzy uważają, że ryzyko walutowe nie ma znaczenia, wręcz cieszą się z możliwości dywersyfikacji walutowej. Dla mnie akurat ma to znaczenie. Nie chce przesądzać, które podejście jest lepsze, ale grunt żeby inwestować świadomie. A inwestycja w zagraniczne ETF-y oznacza, że jednocześnie z inwestycją na rynku akcji lub obligacji dokonujemy inwestycji na rynku walutowym. No chyba, że Twoją walutą bazową jest np. EUR. Ale zakładam, że co do zasady rozmawiamy o osobach posiadających oszczędności w PLN.

Koszty wymiany walutowej. Jeżeli inwestujesz w walucie innej niż środki, które masz na rachunku, domy maklerskie oferują możliwość przewalutowania. Atrakcyjności tego elementu oferty ostatecznie jednak nie porównywałem, bo objętość wpisu za bardzo by się rozrosła. Może następnym razem będzie ku temu okazja.

Płynność / spready. Im bardziej płynny instrument tym przeważnie mniejsze są różnice między ofertami kupna i sprzedaży (spready). Zagraniczne ETF-y są dużo bardziej płynne niż polskie, więc też i spready są niższe.

Notowania. Pakiety notowań giełdowych przeważnie są płatne. Bez opłaty dostępne są przeważnie wąskie dane (1 oferta) i z opóźnieniem. Jednak nie analizowałem szczegółowo tych ofert, bo ten wpis byłby zbyt rozbudowany. Zwłaszcza, że płynność na rynkach zagranicznych jest na tyle duża, że arkusz zleceń nie jest niezbędny i pewnie mało kto będzie nim zainteresowany.

Przelewy walutowe. Inwestując w zagraniczne ETF-y może się pojawić koszt przelewów walutowych – jeżeli do swojego domu maklerskiego przesyłasz środki walutowe z innego banku. Warto to uwzględnić, zwłaszcza operując niewielkimi kwotami.

Przechowywanie papierów wartościowych. Mogą się pojawić opłaty za przechowywanie papierów wartościowych. Przykładowo w DM BOŚ taka opłata obecnie wynosi 0,02% za pół roku. W XTB oraz DM mBank na ten moment ona nie występuje.

Dla kogo? Inwestowanie w ETF-y zagraniczne przez polskie domy maklerskie pozwala dużo większą swobodę budowy portfela i dywersyfikacji niż na GPW, lecz wymaga też dużo większych środków. To oferta dobra ponownie dla inwestorów długoterminowych lub przynajmniej średnioterminowych (pasywnych lub mało aktywnych), szczególnie atrakcyjne, gdy inwestujesz w ramach IKE (zwłaszcza na rynku brytyjskim). Zakładając, że pojedyncza transakcja będzie wynosić:

• poniżej 1000-2000 EUR – lepiej sobie odpuścić inwestowanie w tej opcji
• 2 000 – 3000 EUR – najkorzystniej wypada DM mBank (można też rozważyć DM BOŚ)
• przynajmniej 4 000 EUR – najkorzystniej wypada XTB

3. ETF-y zagraniczne (europejskie) przez zagranicznych brokerów

Szerokość oferty. Oferta zagranicznych ETF jest jeszcze szersza niż u polskich brokerów – oferta przeważnie obejmuje od kilkunastu do kilkudziesięciu rynków, co daje w zasadzie nieograniczone możliwości budowania portfela oraz dywersyfikacji. Co więcej, jeżeli w ofercie brakuje instrumenty, który nas interesuje, często jest możliwość jego dodania na naszą prośbę.

Prowizje maklerskie. Chyba największą zaletą zagranicznych domów maklerskich są prowizje – przeważnie są one niższe niż u polskich brokerów. Poniżej zestawienie prowizji na rynek niemiecki 5 popularnych zagranicznych brokerów. Spośród polskich domów maklerskich konkurować z nimi ceną może (na temat moment) tylko XTB (0,12%, min. 10 EUR).

U poszczególnych brokerów wartość prowizji bywa różnie wyliczana. Przeważnie stawka jest wyrażona procentowo. Przeważnie obowiązuje minimalnym poziom prowizji, jedynie Exante jest wyjątkiem. W Degiro z kolei prowizja jest sumą wartości stałej oraz stawki wyrażonej procentowo. Te różnice powodują, że to kto jest najtańszy, zależy od wielkości transakcji. Zakładając transakcje o wartości:

• poniżej 10 000 EUR – najkorzystniej wypada Exante. Tuż za nim jest Degiro, a dalej Interactive Brokers i Lynx. Ale warto pamiętać o ETF-ach bezprowizyjnych w DeGiro.
• powyżej 10 000 EUR – najkorzystniej wypada DeGiro. Tuż za nim jest Exante. Brokerzy na kolejnych miejscach mają zbliżone wyniki

Na marginesie, pamiętajmy, że nawet w przypadku bardzo niskich prowizji, inwestowanie wiąże się z ryzykiem strat.

Próg wejścia. W przypadku polskich brokerów próg wejścia można było przyjąć na poziomie ok. 2000 EUR. Tutaj przeciętnie jest trochę niższy, ale nie zawsze. Za minimalną wartość pojedynczej transakcji przyjąłbym:

• Interactive Brokers, Lynx i DIF – 2000 EUR (czyli tak samo, jak w przypadku polskich brokerów, przy mniejszych transakcjach prowizje nie są wobec nich konkurencyjne)
• Degiro – 1000 EUR
• Exante – dowolna kwota

Wady poszczególnych brokerów. Tak samo jak “nie ma róży bez kolcy” tak samo zagraniczni brokerzy mają swoje wady, które zdecydowanie warto wziąć pod uwagę.

• Exante – ma zdecydowanie najniższe prowizje, ale to nie jest oferta dla inwestorów o najmniejszych portfelach. Aby rachunek został aktywowany, trzeba go zasilić kwotą przynajmniej 10 000 EUR. A jego wartość nie może spaść poniżej 5000 EUR. Poza tym każda wypłata pieniędzy z rachunku obarczona jest opłatą 30 EUR. Poza tym jest to podmiot zarejestrowany na Cyprze, wobec czego niektórzy mogą mieć pewne obiekcje.
• Degiro – atrakcyjne warunki prowadzenia rachunku są możliwe dzięki temu, że broker zarabia na czym innym, m.in. wymianie walutowej (można wpłacać PLN i EUR, ale wypłacać tylko PLN), wypożyczaniu innym podmiotom naszych papierów wartościowych (no chyba, że ktoś otworzy rachunek typu “custody”, który ma kilka ograniczeń) oraz możliwości realizowania zleceń poza giełdą – pomiędzy własnymi klientami (dzięki czemu oszczędzają na opłatach giełdowych). Teoretycznie ryzyka związane z takimi działaniami są niewielkie, ale warto wziąć je pod uwagę. Chyba mocno nastawiają się też na przychody z wymiany walutowej. Inna sprawą jest to, że pandemia mocno dotknęła firmę, bo otwieranie nowych kont było ostatnio wstrzymane, były też chyba jakieś zakłócenia w działaniach operacyjnych. Miejmy nadzieję, że to jednorazowa “wpadka”.
• Interactive Brokers – opłata za niską aktywność w przypadku, gdy wartość zapłaconych prowizji wynosi poniżej 10 USD (10 USD minus wartość zapłaconych prowizji). Mogą się też pojawić opłaty za niskie saldo rachunku (poniżej 2000 USD), opłata z tytułu niskiego wieku inwestora (poniżej 25 lat)
• Lynx – minimalna wpłata na rachunek musi wynosić 15 000 PLN, wypłaty z rachunku 50 zł (jedynie pierwsza w miesiącu bezpłatnie). W razie spadku salda poniżej 1000 USD i braku jakiejkolwiek transakcji w ciągu miesiąca pojawia się opłata za brak aktywności (1$ minus opłata miesięczna)
• DIF Broker – W przypadku braku jakiejkolwiek transakcji przez cały rok pojawi się opłata za brak aktywności 36 EUR + VAT. Występuje też opłata za przechowywanie papierów w wysokości 0,25% + VAT (min. 66$ rocznie)

Brak IKE/IKZE. Inwestowanie przez brokerów zagranicznych nie jest możliwe w ramach rachunku IKE/IKZE.

Rozliczenie podatkowe. W przeciwieństwie do polskich brokerów, od brokera zagranicznego nie otrzymamy formularza PIT8C. Musimy rozliczyć się sami. Przy czym brokerzy często oferują roczne zestawienia transakcji, które pomagają w takim rozliczeniu.

Język polski? Strony zagranicznych brokerów często mają polskojęzyczne wersje (Interactive Brokers nie ma), czasem zdarza się nawet, że konsultanci rozmawiają w języku polskim. Jednak rachunek maklerski, dokumenty i komunikacja z klientami przeważnie są w języku angielskim, co dla części osób może być problemem.

Nadzór KNF / spory prawne. Zagraniczne firmy inwestycyjne działające w Polsce nie podlegają nadzorowi KNF, lecz organom kraju macierzystego. Jednak tutaj zagrożenia bym się specjalnie nie doszukiwał, bo europejskie firmy obowiązują jednolite zasady nadzoru. W odniesieniu do nadzoru firm zarejestrowanych na rynkach zachodnich miałbym pewnie nawet więcej zaufania niż do polskich.

Jednak zwierając umowę z zagranicznym brokerem nie podlegamy jurysdykcji polskiej. W razie sporów, może się okazać że dochodzenie sprawiedliwości wymaga kosztownych podróży zagranicznych. Są to przypadki raczej marginalne, w przeszłości dotyczące raczej brokerów “forexowych”, ale jednak warto to mieć na uwadze.

Dla kogo? Inwestowaniem w ETF-y zagraniczne (europejskie) przez brokerów zagranicznych to raczej nie jest opcja dla osoby, której celem jest emerytura. Powinny się tym zainteresować osoby przede wszystkim osoby o krótkim horyzoncie inwestycyjnym, o podejściu aktywnym (tradingowym), wykorzystujące w strategii rzadkie fundusze ETF.  Gdyby głównym kryterium wyboru miała być wysokość prowizji maklerskich, trzeba wziąć pod uwagę wielkość twojego kapitału. Jeżeli twój kapitał wynosi:

• poniżej 1 000 EUR – trading u zagranicznych brokerów chyba można sobie odpuścić
• m.in. 1 000 – 4 000 EUR – warto rozważyć Degiro, a także Interactive Brokers (przy kapitale > 15 tys zł także Lynx)
• min. 4 000 – 10 000 EUR – warto dodatkowo rozważyć XTB, które przy tych kwotach ma konkurencyjne prowizje oraz zalety wynikające z bycia polskim brokerem (rozliczenie podatkowe, język, polska jurysdykcja)
• powyżej 10 000 EUR – warto rozważyć Exante

4. ETF-y amerykańskie przez brokerów zagranicznych

Rozważając inwestowanie w zagraniczne ETF-y cały czas była mowa głównie o Europie. Jednak najniższe opłaty za zarządzanie, prowizje maklerskie oraz spready to domena najbardziej płynnych ETF-ów amerykańskich. Jednak od 01.2018 możliwość inwestowanie w USA dla europejczyków jest mocno ograniczone i z tego co mi wiadomo, taki stan rzeczy ma charakter trwały.

Klient profesjonalny. Dostęp do ETF-ów na rynku amerykańskich bez problemu uzyskają osoby mające status klienta profesjonalnego. Aby taki status uzyskać trzeba spełnić warunki dotyczące:

• wielkości portfela inwestycyjnego (min. 500 tys EUR)
• liczby i wartości dokonywanych w przeszłości transakcji (w ostatnim roku min. 10 transakcji po min. 50 000 EUR każda)
• doświadczenia zawodowego (związanego z rynkiem inwestycyjnym).

Obstawiam, że uzyskanie statusu klienta profesjonalnego jest osiągalne dla (max.) 1% inwestorów indywidualnych. Jako, że dotyczy to garstki osób, nie poświęciłem analizie tego przypadku zbyt wiele czasu – nie analizowałem oferty dla klientów profesjonalnych. Znam kilka osób posiadający taki status i one wszystkie inwestują za pośrednictwem Interactive Brokers. Prowizje są tam bardzo niskie: 0,005 USD (pięć tysięcznych dolara) od każdego certyfikatu (min. 1 USD). Jeżeli masz szanse spełnić warunki do uzyskania tego statusu, warto się zainteresować, w przeciwnym wypadku – ochłoń 😉

Klient detaliczny. Pomimo, że według powszechnie dostępnych informacji prawo zabrania oferowania klientom detalicznym ETF-ów na rynku amerykańskim, to jednak są przynajmniej 2 domy maklerskie, które taki dostęp oferują. Są to:

• DIF Broker
• Exante

Nie jestem prawnikiem i niestety nie potrafię zrozumieć, jak to jest możliwe. Nie potrafię też ocenić, czy jest to kwestia czasu kiedy ETF-y amerykańskie wypadną im z oferty czy może będzie to stan permanentny (polecam materiał, w którym na ten temat wypowiada się m.in. przedstawiciel KNF). Tak czy inaczej, na ten moment istnieje taka możliwość. Prowizje są nieco wyższe niż w przypadku oferty Interactive Brokers dla klientów profesjonalnych, ale są to nadal bardzo atrakcyjne wartości prowizji.

Jak już wiemy, oferta Exante jest skierowana do osób gotowych zainwestować przynajmniej 10 000 EUR (tyle trzeba wpłacić, aby rachunek w ogóle został aktywowany). W DIF nie ma takiego wymogu, jednak biorąc pod uwagę minimalną wartość prowizji, jest to oferta skierowana do osób o podobnym portfelu. Biorąc pod uwagę pozostałe opłaty (wspomniane wcześniej), wydaje mi się że oferta Exante jest korzystniejsza.

5. Robo-advisory w oparciu o ETF

Próg wejścia. Główny problem z zagranicznymi funduszami ETF to moim zdaniem próg wejścia. Chcąc inwestować małe kwoty rzędu 200-1000 EUR, rzeczywiste prowizje byłyby bardzo odczuwalne lub wręcz dewastowałyby stopę zwrotu. Zwłaszcza jeżeli chcesz stworzyć portfel składający się z wielu ETF-ów.

Robo-doradcy. Dla inwestorów o małych aktywach realną alternatywą mogą być robo-doradcy. W ostatnich latach bardzo mocno rozwijają się firmy zajmujące się zarządzaniem aktywami, głównie w oparciu o fundusze ETF. Dominują oczywiście Stany Zjednoczone, ale w Europie też przybywa takich rozwiązań. Niektóre z nich dostępne są w Polsce, np. brytyjski ETFmatic czy słowacki Finax. Finax oferuje nawet obsługę w języku polskim (również ich strona ma wersję polską).

Finax. Robo-doradztwo w Finax polega na tym, że stosownie do twojego celu wybierają odpowiednie ETF-y, a następnie pilnują właściwych proporcji pomiędzy nimi stosując rebalancing. Za swoje usługi pobierają opłatę za zarządzanie 1,2% rocznie, a w przypadku małych kwot (poniżej 1000 EUR) również opłatę za wejście (1,2%). Oczywiście ciężko to porównać do inwestowania w ETF-y przez rachunek maklerski, bo nie ma tu możliwości kształtowania własnej strategii. Ale pasywna strategia, którą realizują jest całkiem rozsądna, więc jeżeli ktoś i tak planował stosować coś podobnego, a na GPW ma za mało ETF-ów i ma mały kapitał, robo-doradca będzie często tańszym rozwiązaniem niż samodzielne inwestowanie w zagraniczne ETF-y.